ولفر در کانادا (Welfare) یا کمک‌هزینه اجتماعی (Social Assistance) برنامه‌ای دولتی است که برای حمایت مالی از افراد کم درآمد، بیکار یا ناتوان از کار ارائه می‌شود. این کمک‌ها شامل پرداخت نقدی، مزایای مسکن، بیمه درمانی و مزایای کودکان بوده و توسط دولت‌های استانی و قلمروها مدیریت می‌شود. آشنایی با ولفر برای مهاجران تازه وارد اهمیت زیادی دارد؛ زیرا شرایط دریافت آن، میزان کمک‌ها و تأثیر احتمالی بر مسیرهای مهاجرتی آینده متفاوت است. با بلومینگتون همراه شوید.
ولفر چیست؟
ولفر (Welfare) در کانادا به مجموعه‌ای از کمک‌های مالی و خدمات اجتماعی گفته می‌شود که توسط دولت‌های استانی و قلمروها به افرادی که درآمد کافی برای تأمین نیازهای اولیه زندگی ندارند، ارائه می‌شود. هدف اصلی این برنامه، حمایت از افراد و خانواده‌هایی است که به دلیل بیکاری، بیماری، ناتوانی یا شرایط اضطراری قادر به تأمین مخارج ضروری مانند مسکن، خوراک و پوشاک نیستند. این کمک‌ها ممکن است شامل پرداخت نقدی ماهانه، پوشش هزینه‌های درمانی، یارانه اجاره مسکن و کمک‌هزینه برای کودکان باشد. ولفر بخشی از سیستم امنیت اجتماعی کانادا است و نقش مهمی در کاهش فقر و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر ایفا می‌کند.
شرایط دریافت ولفر کانادا
شرایط دریافت ولفر (Welfare) در کانادا شامل مجموعه‌ای از معیارها و الزامات است که متقاضیان باید آن‌ها را رعایت کنند. این شرایط به‌طور کلی به شرح زیر هستند:
- داشتن درآمد پایین: کمک‌هزینه تنها به افرادی تعلق می‌گیرد که درآمدشان از حد مشخصی کمتر باشد.
- رعایت قوانین مهاجرتی: فرد باید وضعیت اقامتی قانونی در کانادا داشته باشد.
- حداقل سن ۱۹ سال: افراد زیر ۱۹ سال معمولاً واجد شرایط دریافت ولفر نیستند مگر شرایط خاص داشته باشند.
- ارائه مدارک مالی: شامل جزئیات درآمد و هزینه‌های خانوار.
- هزینه‌های فرزند معلول: در صورت داشتن فرزند با نیازهای ویژه، این هزینه‌ها در نظر گرفته می‌شود.
- هزینه‌های مراقبت از کودک: کمک‌هزینه اضافی برای والدینی که مخارج زیادی برای نگهداری از فرزندان دارند.
- مجوز اقامت معتبر: شامل ارائه تاریخ ورود و وضعیت اقامت دائم یا موقت.
- رعایت قانون استقلال دو ساله: متقاضی باید حداقل دو سال زندگی مستقل و بدون وابستگی مالی به والدین یا سرپرستان داشته باشد.
خدمات مرتبط: خدمات داخل کانادا
انواع کمک‌های دولتی در کانادا
دولت کانادا به‌منظور حمایت از اقشار کم‌درآمد، سالمندان، خانواده‌ها، و افراد دارای شرایط خاص، برنامه‌های مختلفی تحت عنوان کمک‌های دولتی یا «ولفر» ارائه می‌کند. این برنامه‌ها در سطح فدرال و استانی اجرا می‌شوند و هدف آن‌ها ایجاد امنیت مالی، حمایت اجتماعی، و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در ادامه، مهم‌ترین این کمک‌ها به‌صورت تخصصی‌تر بررسی می‌شوند:
کمک‌های اجتماعی استانی (Social Assistance)
این برنامه به‌عنوان اصلی‌ترین شکل ولفر در کانادا شناخته می‌شود و به افرادی تعلق می‌گیرد که فاقد درآمد یا منابع مالی کافی برای تأمین نیازهای اساسی زندگی خود هستند. هر استان و قلمرو کانادا قوانین، شرایط و میزان کمک متفاوتی دارد. به‌طور معمول، این کمک‌ها شامل پرداخت‌های ماهانه برای پوشش هزینه‌های ضروری مانند خوراک، مسکن، لباس و خدمات عمومی می‌شود. بسیاری از برنامه‌های استانی همچنین خدمات جانبی مانند مشاوره شغلی و آموزش‌های حرفه‌ای را برای کمک به بازگشت فرد به بازار کار ارائه می‌دهند.
کمک‌هزینه کودک (Canada Child Benefit – CCB)
CCB یکی از مهم‌ترین برنامه‌های حمایتی دولت کانادا برای خانواده‌های دارای فرزند زیر ۱۸ سال است. این کمک مالی به‌صورت ماهانه و بدون نیاز به پرداخت مالیات به خانواده‌ها پرداخت می‌شود و میزان آن بر اساس درآمد خالص خانواده، تعداد فرزندان، و سن آن‌ها تعیین می‌گردد. هدف اصلی CCB کاهش فشارهای مالی ناشی از هزینه‌های نگهداری و تربیت کودکان و کمک به بهبود سطح زندگی خانواده‌ها است. این برنامه به‌ویژه برای خانواده‌های کم‌درآمد، نقش حیاتی در تأمین نیازهای اولیه فرزندان ایفا می‌کند.
بیمه بیکاری (Employment Insurance – EI)
برنامه EI برای حمایت مالی از افرادی طراحی شده است که به دلایل خارج از کنترل خود، مانند اخراج، تعطیلی محل کار یا مشکلات پزشکی، شغل خود را از دست داده‌اند. افراد برای بهره‌مندی از این مزایا باید سابقه کاری مشخصی داشته و حق بیمه EI را طی دوره کاری خود پرداخت کرده باشند. این بیمه علاوه بر مزایای بیکاری، شامل کمک‌های مالی ویژه برای والدین در دوران مرخصی زایمان، والدینی که نیاز به مراقبت از نوزاد دارند، و افرادی که به دلیل بیماری یا مراقبت از بستگان بیمار قادر به کار نیستند نیز می‌شود.
کمک به سالمندان (Old Age Security – OAS)
برنامه OAS به‌عنوان یک مستمری پایه برای افراد ۶۵ سال و بالاتر طراحی شده است و حتی افرادی که سابقه کاری در کانادا ندارند نیز ممکن است واجد شرایط دریافت آن باشند. میزان پرداختی OAS به‌صورت ماهانه و بر اساس مدت زمان اقامت فرد در کانادا تعیین می‌شود. علاوه بر برنامه «Old Age Security»، سالمندان با درآمد پایین می‌توانند از برنامه تکمیلی «Guaranteed Income Supplement (GIS)» بهره‌مند شوند. این برنامه پرداختی اضافی به آن‌ها ارائه می‌دهد تا هزینه‌های زندگی در دوران بازنشستگی بهتر پوشش داده شود.
طرح پس‌انداز بازنشستگی کانادا (Canada Pension Plan – CPP)
CPP به‌عنوان یکی از ستون‌های اصلی تأمین اجتماعی در کانادا شناخته می‌شود. این برنامه بر اساس مشارکت اجباری کارکنان و کارفرمایان طراحی شده و پس از رسیدن به سن بازنشستگی، به افراد مستمری ماهانه پرداخت می‌کند. همچنین، CPP مزایای دیگری مانند مستمری بازماندگان و کمک‌هزینه برای افراد دارای معلولیت را شامل می‌شود. میزان مستمری دریافتی به‌طور مستقیم به میزان و مدت پرداخت حق بیمه در طول دوران کاری بستگی دارد.
کمک‌هزینه مسکن
در بسیاری از استان‌ها و مناطق کانادا، دولت برنامه‌های کمک‌هزینه مسکن را برای افراد و خانواده‌های کم‌درآمد ارائه می‌دهد. این کمک‌ها به‌صورت یارانه مستقیم برای پرداخت اجاره یا اسکان در پروژه‌های مسکن اجتماعی در دسترس هستند. هدف اصلی این برنامه‌ها کاهش بار مالی ناشی از هزینه بالای اجاره‌خانه و ایجاد امکان دسترسی به مسکن ایمن و مناسب برای اقشار آسیب‌پذیر است.
کمک‌هزینه برای افراد معلول (Disability Benefits)
افرادی که به دلیل ناتوانی جسمی یا ذهنی قادر به کار کردن نیستند، می‌توانند از برنامه‌های ویژه دولتی شامل مستمری ماهانه، کمک‌هزینه‌های درمانی و خدمات حمایتی دیگر بهره‌مند شوند. این برنامه‌ها در سطح فدرال و استانی اجرا می‌شوند و با هدف فراهم کردن امکانات مالی و خدمات پزشکی برای افراد معلول طراحی شده‌اند تا بتوانند کیفیت زندگی بهتری داشته باشند و نیازهای ویژه آن‌ها پوشش داده شود.
برنامه‌های حمایتی برای پناهندگان
پناهندگان تازه‌وارد به کانادا، در طول مدت بررسی پرونده و مراحل اداری، از حمایت‌های مالی و خدماتی دولت بهره‌مند می‌شوند. این برنامه‌ها شامل کمک‌هزینه برای مسکن، خوراک، پوشش بیمه درمانی پایه، و مشاوره‌های ادغام اجتماعی و فرهنگی هستند. هدف این حمایت‌ها کمک به پناهندگان برای شروع زندگی جدید و تطبیق سریع‌تر با جامعه کانادا است.
کمک‌هزینه تحصیلی و آموزشی
دولت کانادا برنامه‌های مختلفی برای حمایت مالی از دانشجویان ارائه می‌دهد، از جمله وام‌های دانشجویی، بورسیه‌های تحصیلی و کمک‌هزینه‌های غیرقابل بازپرداخت. این برنامه‌ها به دانشجویان مقیم دائم و شهروند کانادایی کمک می‌کند تا بدون دغدغه مالی به تحصیلات دانشگاهی یا آموزش‌های حرفه‌ای بپردازند و در آینده فرصت‌های شغلی بهتری داشته باشند.
مزایای مالیاتی (Tax Benefits)
سیستم مالیاتی کانادا شامل اعتبارهای مالیاتی و بازپرداخت‌هایی است که به کاهش مالیات پرداختی افراد و خانواده‌ها کمک می‌کند. برنامه‌هایی مانند اعتبار مالیاتی کالا و خدمات (GST/HST Credit) و اعتبار مالیاتی برای خانواده‌های کم‌درآمد (Working Income Tax Benefit) از جمله حمایت‌های مالیاتی هستند که می‌توانند به‌صورت مستقیم به بهبود وضعیت مالی افراد و خانواده‌های نیازمند کمک کنند.
مدارک لازم برای دریافت ولفر در کانادا
برای دریافت ولفر در کانادا، متقاضی باید مجموعه‌ای از مدارک معتبر و تکمیل‌شده را ارائه دهد تا واجد شرایط دریافت این کمک‌هزینه شناخته شود. مهم‌ترین مدارک عبارتند از:
- عکس پرسنلی برای تشکیل پرونده.
- اطلاعات درآمد شخصی شامل فیش‌های حقوقی یا مدارک مربوط به بیکاری.
- مدارک هویتی اعضای خانواده مانند پاسپورت و کارت شناسایی.
- مدارک پزشکی برای افراد معلول یا دارای ناتوانی.
- مدارک شغلی یا اثبات بیکاری جهت بررسی وضعیت اشتغال.
- مدارک دارایی‌های شخصی یا خانوادگی (حساب بانکی، املاک، سرمایه‌گذاری‌ها).
- مدارک اقامتی معتبر (مجوز کار، اقامت موقت یا دائم).
- شماره بیمه اجتماعی (SIN) برای ثبت در سیستم.
- مدارک شناسایی اصلی شامل پاسپورت، کارت ملی و شناسنامه.
- اطلاعات درآمد همه اعضای خانواده (در صورت درخواست خانوادگی).
- مدارک وضعیت معیشتی مانند اجاره‌نامه یا وام مسکن.
مزایا و معایب دریافت ولفر در کانادا
مزایا و معایب دریافت ولفر در کانادا به افراد کمک می‌کند قبل از اقدام برای دریافت این کمک‌هزینه، تصویر روشنی از تأثیرات آن داشته باشند:
مزایا
- حمایت مالی مستقیم: کمک‌هزینه‌ای برای تأمین نیازهای اولیه زندگی مانند خوراک، پوشاک و مسکن.
- فرصت بازسازی اقتصادی: امکان تمرکز روی پیدا کردن شغل، ادامه تحصیل یا یادگیری مهارت‌های جدید بدون فشار مالی شدید.
- حمایت ویژه از افراد ناتوان: پوشش هزینه‌های مربوط به افراد معلول یا دارای شرایط خاص پزشکی.
- دسترسی به خدمات اضافی: مانند آموزش شغلی، مشاوره روانی و برنامه‌های بازپروری اجتماعی.
معایب
- محدودیت مبلغ پرداختی: این کمک‌هزینه معمولاً حداقل نیازهای زندگی را پوشش می‌دهد و برای هزینه‌های بالاتر کافی نیست.
- احتمال کاهش انگیزه کاری: در برخی موارد، تفاوت درآمدی کم بین ولفر و اشتغال می‌تواند مانع بازگشت سریع به کار شود.
- فرایند اداری پیچیده: جمع‌آوری مدارک و مراحل بررسی ممکن است زمان‌بر و دشوار باشد.
- پوشش ناکامل خدمات ضروری: ممکن است برخی خدمات مانند دارو یا دندانپزشکی به‌طور کامل تحت پوشش نباشند و بدهی ایجاد کنند.
- سختی در دریافت وام: وابستگی به ولفر می‌تواند امتیاز اعتباری (Credit Score) را پایین بیاورد و گرفتن وام بانکی را دشوار کند.
آیا کمک‌هزینه ولفر برای تأمین هزینه‌های زندگی کافی است؟
زندگی در کانادا تنها با تکیه بر کمک‌هزینه‌های دولتی (ولفر) چالش‌برانگیز است و معمولاً فقط نیازهای اولیه مانند خوراک و حداقل مسکن را پوشش می‌دهد. میزان این کمک‌هزینه بسته به استان و شهر محل زندگی متفاوت است و در شهرهای بزرگ و گران‌قیمت مانند تورنتو، حتی ممکن است کل اجاره خانه را پوشش ندهد. برنامه‌های ولفر در اصل به‌عنوان حمایتی موقت طراحی شده‌اند و راه‌حل بلندمدت محسوب نمی‌شوند. بنابراین، برای داشتن زندگی پایدار و باکیفیت، دریافت‌کنندگان ولفر باید به‌دنبال فرصت‌های شغلی یا آموزش‌های مهارتی باشند تا در آینده بتوانند به استقلال مالی برسند.
